Ρωμαλέοι από τη φύση μας

                                                                                                                                    11 Νοεμβρίου 2009

Του Εντ ‘Αιστοουν*

Είμαστε γενετικά προικισμένοι για να τρέχουμε μαραθώνιους; Αξιοποιήστε τη γονιδιακή σας δύναμη για να πάτε μακριά.

Είμαστε προορισμένοι να τρέχουμε μαραθώνιους; Σκεφτείτε το εξής:  η ικανότητα μας ως άνθρωποι να καλύπτουμε μεγάλες αποστάσεις μπορεί να είναι αποτέλεσμα σωματικών χαρακτηριστικών που κληρονομήσαμε από προγόνους οι οποίοι ήσαν εξαιρετικά χαρισματικοί δρομείς.

Η πρώτη εμπεριστατωμένη προσπάθεια επεξήγησης του τρεξίματος αντοχής έγινε πριν από 20 χρόνια. Όμως πιο πρόσφατα οι επιστήμονες συγκέντρωσαν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ορισμένα σωματικά χαρακτηριστικά που διέθεταν κάποιοι πρόγονοί μας, τους επέτρεπαν να τρέχουν για πολλές ώρες κυνηγώντας τη λεία τους. Καθώς οι μακρινοί μας συγγενείς έτρεχαν πίσω από το θήραμα, κατά διαστήματα έκαναν δυνατά σπριντ για να αναγκάσουν το ζώο να ξεπεράσει τα όριά του, να υπερθερμανθεί και τελικά να υποκύψει. Αυτού του είδους οι κυνηγοί επέζησαν, ενώ όσοι δεν διέθεταν τα απαραίτητα σωματικά χαρίσματα ήσαν καταδικασμένοι.

ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΤΑΧΥΤΗΤΑ – Διδαχτείτε από τους προπάτορες

Τα επικά κυνήγια – και οι σημερινοί άθλοι υπεραντοχής – οφείλονται μεταξύ άλλων σε :
– αφθονία μεγάλων ιδρωτοποιών αδένων και έλλειψη πυκνού σωματικού τριχώματος
– κοντά δάχτυλα ποδιών που ευνοούν τους αποτελεσματικούς διασκελισμούς
– έναν σύνδεσμο ανάμεσα στη σπονδυλική στήλη και τη βάση του κρανίου, που σταθεροποιεί το κεφάλι μας καθώς τρέχουμε
– γερά οπίσθια που λειτουργούν σαν αντίβαρο ώστε να μην πέφτουμε μπροστά όταν τρέχουμε.

Ο προπονητής που κρύβω μέσα μου είναι περίεργος να μάθει ποιου είδους προπόνηση μεγιστοποιεί τα οφέλη της εξελικτικής κληρονομιάς μας. Αν οι πρόγονοί μου περνούσαν ώρες ολόκληρες κυνηγώντας το γεύμα τους μέχρι να πέσει μπροστά τους αποκαμωμένο, τότε οι μεγάλες διαδρομές είναι ευεργετικές. Η ικανότητα του εκρηκτικού τρεξίματος για να καταφέρουν το τελικό πλήγμα στο θήραμα, τονίζει τη σημασία των προπονήσεων ταχύτητας.

Αυτό που έδινε αποτελέσματα 2 εκατομμύρια χρόνια πριν, μοιάζει με μια σημαντική προπόνηση που κάνουν οι αθλητές μου καθώς θεμελιώνουν τη χιλιομετρική τους βάση: μια σχετικά μεγάλη διαδρομή με άνετο ρυθμό και εκρηκτικά ανοίγματα ταχύτητας μικρής διάρκειας προς το τέλος.

‘Αραγε με αυτήν την προσπάθεια θα μπορέσετε να “βγάλετε” ελάφι στο Παρανέστι;  Πιθανότατα όχι. Μήπως όμως θα σας βοηθήσει να κάνετε δυνατό τερματισμό στον επόμενο αγώνα δρόμου; Φυσικά ναι.

*Ο Εντ ‘Αιστοουν είναι Φυσιολόγος της ‘Ασκησης και μαραθωνοδρόμος, με δύο συμμετοχές σε Ολυμπιακούς αγώνες.

Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΛΕΩΝ

Τρέξτε αυτή τη σειρά ασκήσεων 2-3 φορές την εβδομάδα για να χτίσετε την αντοχή σας και να διατηρήσετε την ταχύτητά σας. Αφού ολοκληρώσετε την προπόνηση βάσης και περάσετε στη διαλειμματική και στις προπονήσεις ταχύτητας, υιοθετήστε την ως μεγάλη διαδρομή.

ΤΡΕΞΤΕ 60΄- 90΄, με ρυθμό πιο αργό από τον αγωνιστικό ρυθμό μαραθωνίου, κατά 28΄΄- 37΄΄/χλμ.
ΤΕΛΕΙΩΣΤΕ το τρέξιμο με 8-10 προοδευτικά ανοίγματα των 100 μ. Ανεβάστε σταδιακά ταχύτητα στα πρώτα 40 μ. μέχρι να φτάσετε στο 90% της έντασης. Κρατήστε την για 30 μ. και μετά αφεθείτε στα τελευταία 30 μ. για να σταματήσετε.
ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙΤΕ ανάμεσα στα ανοίγματα για 45΄΄- 60΄΄.

Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος